Jak korzystać z grupowania połączeń stalowych w modelach programu Advance Design

Projektując konstrukcję stalową, z reguły chcemy grupować połączenia stalowe, które mogą mieć taką sam typ i geometrię. Po zgrupowaniu możemy zaprojektować je na „najgorszy przypadek” – w efekcie oszczędzając czas i zapewniając, że przeprowadzimy weryfikację dla wszystkich połączonych elementów.

Schemat grupowania

W tym blogu, będzie zaprezentowany schemat, jak grupować połączenia w programie służącym do analizy obiektów budowlanych i inżynierskich tj. Advance Design. Po zgrupowania uruchomimy analizę MES i sprawdzimy wyniki dla całej grupy połączeń. Na początek zaczniemy od stworzenia prostej konstrukcji – ramy portalowej 2D ze skośnym ryglem i zastosujemy połączenia sztywne „słup-belka” zarówno do wyższego, jak i niższego słupa w ramie.

Po wygenerowaniu obciążenia wiatrem za pomocą generatora klimatycznego i uproszczonych kombinacji obciążeń zgodnie z EC1, uruchamiamy „Analizę” (MES). Stamtąd otwieramy moduł BIM Design Steel Connections z poziomu Advance Design i zaczynamy projektować połączenie  przy wyższym słupie ramy. Otwarcie modułu jest możliwe poprzez menu kontekstowe po wcześniejszym zaznaczeniu połączenia (funkcja „Otwórz w BIM Designers”). Na poniższym zrzucie zaprezentowane są siły wewnętrzne w formie obwiedni sił wewnętrznych.

Wystarczy kilka prostych kroków

Proces ten jest bardzo prosty i wystarczający dla ramy 2D, natomiast po przejściu do konstrukcji w 3D, nie będziemy przecież chcieli sprawdzać każdego połączenia indywidualnie.

Po zamodelowaniu przestrzennej ramy zaczynamy od grupowania połączeń przy wyższych słupach ramy, następnie przy niższych a na końcu dla wszystkich podstaw słupowych. Stosowane funkcja dostępna jest menu kontekstowym.

Po wykonaniu grupowania efekt można sprawdzić w oknie dialogowym „Grup połączeń”.

Teraz podczas przeglądania sił wewnętrznych poprzez okno „obciążenia i kombinacje” dla całej grupy połączeń w module BIM Designers Steel Connections,  widzimy także numer połączenia, dla którego występuje najgorszy przypadek. Warto również zauważyć, że w przeglądarce projektu jest tylko jeden „wpis” dostępny dla całej grupy połączeń (np. w systemie „Połączenia”), a także widoczny mały symbol obok typu połączenia. Jest to wyraźny znak, że przeprowadzamy wymiarowanie połączeń bazując na obwiedni wyników MES dla kombinacji.

Teraz możemy być pewni, że dokładnie weryfikujemy konstrukcję pod kątem połączeń w obiekcie, unikając konieczności kontroli każdego z nich, dla każdej kombinacji obciążenia, tak aby znaleźć przypadek miarodajny. To pozwala nam zaoszczędzić czas i  skupić się bardziej na projektowaniu aniżeli na przetwarzaniu danych do wszystkich węzłów analizowanej konstrukcji.