Jak zamienić model analityczny prętowy na powłokowy za pomocą Dynamo w środowisku oprogramowania BIM Revit
19 marca 2020Advance Design, bim, konstrukcje, ogólneAdvance Design
Zagadnienie:
Spody tarcz w oprogramowaniu BIM Autodesk Revit zostały zamodelowane jako belki (ramy konstrukcyjne), jednak w modelu analitycznym chciałbyś analizować je jako elementy powierzchniowe? W modelu występują dziesiątki takich elementów i ręczna zmiana wraz z ustawianiem wszystkich parametrów zajęła by dużo czasu?
Rozwiązanie:
Zamień szybko kategorię ramy konstrukcyjne na kategorię ściany z odwzorowaniem geometrii elementów 1:1 za pomocą skryptu w Dynamo!
Sposób działania skryptu:
Filtrowanie elementów do edycji. Na poniższym zrzucie ekranu widać okno Dynamo Player z wczytanym skryptem. Zmienną wybraną do filtrowania elementów w tym przypadku jest poziom wstawienia belki. Oczywiście parametry odpowiadające za filtrowanie mogą być dobrane dowolnie, w zależności od standardów firmowych, tak aby działanie skryptu objęło tylko interesujące nas elementy. Przykładowo możemy filtrować belki na podstawie ich funkcji, nazwy czy połączenia z innymi elementami konstrukcyjnymi. Również można wybierać elementy graficznie – pojedynczo jak i grupowo.
[Kliknij, aby powiększyć]
Rys. 1 Model w programie Revit, widok Dynamo Player
Na powyższym przykładzie wyfiltrowano do zmiany 22 belki (ramy konstrukcyjne) z poziomu o nazwie 00 w widoku Revit i te same belki poprzez odczyt poziomu wstawienia zostały wybrane w Dynamo.
[Kliknij, aby powiększyć]
Rys. 2 Wyfiltrowane belki do graficznego wyboru
Zamiana elementów prętowych na powierzchniowe odwzorowuje geometrię elementu 1:1. Odczytując typ belki i jego parametry wymiarów można sprawdzić czy w naszym modelu istnieją odpowiadające typy ścian – konkretnie chodzi o porównanie szerokości belki i ściany. Jeżeli odpowiednia ściana w modelu istnieje – w poniższym przykładzie zawierająca w nazwie typu oznaczenie „TK” oraz szerokość wyrażoną w centymetrach „35”, to zostanie ona wybrana do użycia. Jeżeli odpowiednia ściana nie istnieje, to możemy utworzyć nowy typ z nadaniem odpowiednich parametrów – grubości czy materiału.
Element belkowy przed użyciem skryptu:
[Kliknij, aby powiększyć]
Rys. 3 Element podciągu (ramy konstrukcyjnej)
Kolejnym etapem działania skryptu jest odczyt linii wstawienia belki. W zależności od ustawienia wyrównania względem odpowiednich kierunków należy przeprowadzić zestaw dodatkowych operacji obliczających wzajemne położenie linii wstawienia belki i nowotworzonej ściany. Proste operacje wykonane dla list elementów z odczytanymi parametrami czy to za pomocą dedykowanych węzłów matematycznych czy też w „code block” określą wzajemne położenie elementów. W przypadku, gdy belki i ściany modelujemy zawsze w ten sam sposób będziemy mogli znacznie ograniczyć liczbę wykonywanych działań.
Mając już zdefiniowany typ i linię wstawienia ściany potrzebujemy jeszcze nadać jej wysokość i poziom, które także odczytujemy z elementu źródłowego.
Element ścianowy po użyciu skryptu:
[Kliknij, aby powiększyć]
Rys. 4 Element ściany
Zależnie od preferencji użytkownika, elementy źródłowe mogą być usunięte lub w wybrany sposób oznaczone w modelu – przykładowo poprzez nadpisanie komentarza „utworzono spód tarczy” i utworzenie filtru działającego na komentarzu.
Istnieje także możliwość przenoszenia dodatkowych właściwości pomiędzy elementami źródłowymi a docelowymi. Przykładowo parametry dotyczące lokalizacji elementu w trzonach budynku, parametrów koordynacyjnych jak data modyfikacji czy komentarz modyfikacji, stany zatwierdzenia, a także wartości otulin – w tym miejscu należy zwrócić uwagę na odpowiednie ich zmapowanie: „górna”, „dolna”, „inna” dla belek oraz „wewnętrzna”, „zewnętrzna” i również „inna” dla ścian. W przypadku elementów belek, w których zewnętrzna jak i wewnętrzna otulina są takie same zagadnienie staje się nieznaczące, jednak dla elementów o zróżnicowanej otulinie niezbędna okaże się dodatkowa analiza geometrii i umiejscowienia elementów lub przykładowo skorzystanie z dodatkowego parametru wskazującego jak należy wartości otulin zmapować.
Jeżeli zajdzie konieczność dopasowania modelu analitycznego, to przydatne mogą okazać się skrypty odpowiadające za to zadanie lub narzędzia modelu analitycznego PowerPack.
Efekt końcowy:
Model analityczny przed edycją – spody tarcz prętowe:
Rys. 5 Model analityczny z belkami (ramami konstrukcyjnymi)
Model analityczny po edycji – spody tarcz panelowo:
Rys. 6 Model analityczny ze ścianami
Różnice związane z różnym sposobem modelowania i analizy spodów tarcz zostały przedstawione w artykule „Modelowanie ustrojów prętowych powłokami w Advance Design. Model MES – szybko czy wiernie” cyklu Graitec Summer Academy „Od teorii do praktyki” autorstwa Kamila Dziedzica. Artykuł ten odnajdą Państwo pod poniższym adresem:
Analogiczne rozwiązanie można by utworzyć dla mocno wydłużonych słupów, które chcielibyśmy analizować powłokowo, np. w celu wierniejszego odwzorowania pracy płyt opierających się na tych słupach. Zautomatyzowane narzędzia do analizy układów płytowo-słupowych znajdują się jednak w Advance Design, a artykuły omawiające tę funkcję znajdziecie Państwo również w wyżej wymienionym cyklu Summer Academy.
W celu uzyskania więcej informacji naciśnij na poniższy przycisk i skontaktuj się z nami:
Powiązane treści
