Od czego zacząć..? Szkic modelu konstrukcji w Autodesk Advance Steel

Rozpoczynając prace projektowe w środowisku Autodesk Advance Steel stoimy przed koniecznością wprowadzenia geometrii na podstawie danych przekazanych nam przez inwestora, architekta, technologa, BIM Menadżera…

Zapewne każdy użytkownik programu Advance Steel (AS) ma swoje ulubione sposoby uzyskiwania docelowej geometrii konstrukcji stalowej i będą się one różniły kolejności wykorzystanych funkcji i czynności. Dodatkowo forma przekazywanych danych wymusza pewne rozwiązania. W tym artykule przedstawię dostępne rozwiązania pomocne w pierwszej fazie pracy  z modelem.

1. Podkłady rysunkowe

Rozpocznę od najprostszego przypadku gdy dane przekazywane są nam poprzez opracowane rysunki w formie plików DWG/DXF (2D/3D), rysunków PDF, przestrzennych plików „bryłowych” (np. STEP, SAT, IGES, NWD). Większość tych danych może być bezpośrednio wprowadzona do obszaru modelu z uwagi na to, że środowisko Autocad’a posiada możliwości „wklejania” lub „importu” takich danych. Pewnym trudnością z jaką możemy spotkać się na dalszym etapie to rozmiar pliku DWG i zbędna zawartość. Na przykład wklejając przypadkową treść przez schowek w pliku DWG modelu pojawiają się warstwy, styl, bloki będące odwzorowaniem „bogatej” historii wykorzystywanego rysunku.

Obiekty te mogą powodować problemy ze stabilnością i nie zawsze łatwo będzie się ich pozbyć. Z tego względu, jeżeli tylko jest to możliwe, warto wykorzystywać tzw. „Xref’y” czyli Odnośniki. Pozwalają one wyświetlać treść zewnętrznych i łatwo je „odpinać” gdy nie są już potrzebne…

2. „Siatka” budowli

Mimo, iż konieczność korzystania z tego obiektu AS jest oczywiste to już, jego wprowadzenie, edycja i wykorzystanie na rysunkach ogólnych bywa nieoczywiste.

 Wprowadzenie osi rozpoczynamy zawsze od obszaru rzutu, w którym rozmieszczenie równoległych osi jest regularne. To pozwala uzyskać pierwszy układ osi, który potem może być rozszerzany o tzn. nowe „sekwencje” czy też osie „pojedyncze”.

Jeżeli rozpoczynasz przygodę z Advance Steel warto mieć świadomość, iż tym programie „oś” to nie płaszczyzna i z tego względu układ osi konieczny na poszczególnych poziomach musi być powielony. Tutaj można użyć prostego triku związanego z Autocad’em – tj. umieści je na dodatkowych warstwach. Łatwo je wtedy ukrywać, mrozić itd. Wtedy , dodatkowe układy osi nie będą przeszkadzały w pracy z modelem.

3. Wykorzystanie poziomów i płaszczyzn roboczych

Wielu zaawansowanych użytkowników nie zawsze dostrzega potencjał jaki drzemie w dostępnych już od wielu lat rozwiązaniach zebranych w oknie „Przeglądarki projektu”. Wiem co mówię… byłem jednym z nich. W temacie tego artykułu pasowało by wspomnieć o poziomach i płaszczyznach roboczych.

Wprowadzane do obszaru modelu poziomy i płaszczyzny umożliwiają łatwiejsze wprowadzanie elementów „rozciągniętych” pomiędzy płaszczyznami (np. słupy) lub też przypisanie belek AS do nich (np. elementy stropów, dachów). Co istotne dla elementów wprowadzone tą metodą można edytować ich geometrie również „ręcznie”, gdyż w dowolnym momencie obiekty mogą być dołączane i odłączane od powierzchni referencyjnej.  Jeżeli nie korzystałeś z tego wcześniej to warto spróbować.

Praktyczne przedstawienie opisanych zagadnień zostanie przestawiona na webinarium w ramach „Summer Academy” – sedecznie zapraszam!

Dołącz do Graitec Summer Academy i korzystaj z dostępu do niepublikowanych wcześniej materiałów oraz sesji LIVE z naszymi inżynierami. Kliknij poniżej